Pronoun

Pronoun

Pronoun คือ คำที่ใช้แทนนาม(สรรพนาม) ทำหน้าที่เป็นประธาน กรรม แสดงความเป็นเจ้าของ

รูปแบบของคำสรรพนาม

 รูปแบบที่ 1 ตำแหน่งของสรรพนามที่ทำหน้าที่เป็นประธานของประโยค จะอยู่หน้ากริยา ถ้าต้องใช้สรรพนามที่เป็นประธานต้องใช้กลุ่มนี้เท่านั้น
เช่น I will go with you. ฉันจะไปกับคุณ

รูปแบบที่ 2 ตำแหน่งของสรรพนามที่ทำหน้าที่เป็นกรรมของกริยาและบุพบท จะอยู่หลังคำกริยาและบุพบทนั้น ๆ
เช่น Ana asked me to go with her. ประโยคนี้ใช้สรรพนาม "me" เพราะอยู่หลังคำกริยา "asked" และใช้ "her" เพราะอยู่หลังบุพบท "with"

รูปแบบที่ 3 กลุ่มคำที่ใช้แสดงความเป็นเจ้าของ กลุ่มคำนี้ต้องตามด้วยคำนามเท่านั้น ถ้าไม่มีคำนามจะไม่สามารถใช้คำกลุ่มนี้ได้ 
เช่น my book = หนังสือของฉัน
       your book = หนังสือของคุณ
      their book = หนังสือของพวกเขา
My house is small but comfortable. บ้านของฉันเล็กแต่อยู่สบาย

รูปแบบที่ 4 คำสรรพนามกลุ่มนี้ใช้แสดงความเป็นเจ้าของเช่นกัน แต่ การใช้ไม่เหมือนกับคำสรรพนามในกลุ่มที่ 3  คำสรรพนามในกลุ่มนี้เป้นการรวมคำสรรพนามที่ใช้แสดงความเป็นเจ้าของกับคำนามเข้าไว้ด้วยกัน เนื่องจากไม่ต้องการกล่าวคำนามนั้นซ้ำอีกครั้ง
เช่น This is my book. Which one is yours? (your book)
นี่คือหนังสือของฉัน  หนังสือเล่มไหนของคุณ


รูปแบบที่ 5 คำสรรพนามกลุ่มนี้จะสังเกตได้ว่ามีคำว่า self อยู่ในส่วนท้างทุกคำ มีการใช้อยู่ 3 รูแบบดังนี้
5.1 ใช้หลังคำกริยา  โดยประธานเป็นผู้ทำตัวเอง ตรงกับความสหมายในภาษาไทยว่า
ทำให้ตัวเองเป็น...อย่างนั้นเอง เช่น
The man shot himself. ผู้ชายคนนี้ยิงตนเอง (ประธานทำกริยาเอง และทำตนเองด้วย)
They hurt themselves. พวกเขาทำให้ตนเองเจ็บเอง (ประธานทำทั้งกริยาและทำทั้งตนเอง

5.2 ใช้เพื่อเน้น โดยปกติจะวางไว้หลังกรรมและประโยคหรือวางไว้หน้ากริยา ตรงกับภาษาไทยว่า "ผู้นั้นเองที่เป็นผู้ทำกริยา" แต่ประธานไม่ได้ทำตนเอง เช่น
I do it myself. ฉันทำมันเองแหละ

5.3 ใช้กับสำนวน by + self แปลว่า ตามลำพัง เช่น
He did it by himself. เขาทำมันเอง (ไม่มีใครช่วย)
She lived by herself. เธออยู่ได้ด้วยตัวเธอเอง (อยู่ได้ด้วยตัวเอง)